diligence, care, study, work;
զուր —, labour lost, labour in vain;
— դնել, տանել, յանձին ունել cf. Ջանամ.
(լծ. հյ. գուն. եւ լտ. գօնա՛դուս ). κόπος, μόχθος, κάματος labor, fatigatio κακοπάθεια vexatio, molestia σπουδή studium πεῖρα experimentum, conatus եւ այլն. Ճիգն. փոյթ ոգւով չափ, եւ Աշխատութիւն. երկ.
Այս ջան է առ առաջի իմ, մինչեւ մտից ի սրբութիւն աստուծոյ։ Ամենայն բան ջանիւ։ Վասն բազմացն հաճութեան ջան յանձն առաք։ Եւ անդ լինէր ոչ սակաւ ջան եւ վտանգ խռովութեան քաղաքին։ Յիշէր եղբարք, զվաստակն մեր եւ զջան.եւ այլն։
Աշխատութիւն միայն եւ ջան շահիս անտի։ Զի՞նչ ջան է ասել զմեղսն, եւ առնուլ զթողութիւն։ Դադարեսցուք յանօգուտ ջանիցն. (Վեցօր. ՟Ա։ Ոսկ. ապաշխ. ՟Բ։ Ածաբ. ժղ.։)
Մի առանց ջանի (կամ ջանից) կայցեն։ Ի հրէիցն ջանէ եղեւ մահ նորա ... Բազում ջանիւք օգնէին նմա. (Իգն.։ Բրս. մկրտ.։)
Լինի երբեմն՝ որ առանց ջանի իւովի կարես արտասուել. (Անան. զղջ.։)
Մշակել ի ջանս բարեպաշտութեան։ Առ այս՝ ջան ի մտի կայցէ վերակացուին։ Որ ինչ իմաստութեան ջանք, փոյթ յանձին կալան։ Ոչինչ մնայ յիմ (կամ յիմմէ) ջանից՝ պատմել քեզ զամենայն. (Յճխ. ՟Ղ. ՟Ի՟Գ։ Խոր. ՟Ա. 1։ ՟Բ. 3։)
Միայն զկամելս իմ ի բարին՝ ընկալ փոխան յոբայ ջանին. (Յս. որդի.։)
Ջանոյ, ջանու, ջանիւ. ջանով ։ (Պիտ.)
առանց ջանոյ, Եւագր. (՟Ը։)
Ոչինչ օգտի ոք յայլոց ջանուց։ Ի վաստակոց եւ ի ջանուց (տպ. ի ջանից)։ Ի մեր ջանուց հարստացաք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 20։ Վրք. հց. ՟Բ։ Բրսղ. մրկ.։)
ՋԱՆ ԴՆԵԼ. ՋԱՆ ՏԱՆԵԼ. ՋԱՆ ՅԱՆՁԻՆ ՈՒՆԵԼ. Ջանալ. գուն գործել. փոյթ տանել.
Ջան առաջին դնել, եւ ելս նեղութեան հնարել։ Յոքունց նախ քան զհոմերոս ջան եդեալ բազում աշխատութեամբ զուղղախոսութիւն սերմանել. (Յհ. կթ.։ Մագ. քեր.։)
Բազում փութով ջա՛նս դիր, եւ ստացի՛ր զշնորհս զղջման. (Անան. զղջ.։)
Ջան տարեալ ուղղել զնա։ Ասացելոցն յայնցանէ ջան տանել, եւ յինքենէ յաւելուլ։ Եթէ ոք ջան տարցի, գտցէ զսա ուղղապէս տրամախոհութեամբ. (Մագ. քեր.։)
Ջան յանձին տարեալ. (Արծր. ՟Ա. 8։)
Եւ մեր զայս ջան յանձին կալեալ՝ անկեալ ի վաճառականութիւն բանից։ Արդ ջան յանձին կտլեալ մտանել ի պատմագիր բանիցս խորութիւն. (Ագաթ.։)