s.

ՅՈՐՋՈՐՋ ՅՈՐՋՈՐՋԱՆՔ. προσαγόρευσις, ἑπίκλησις , ἑπώνυμον, ὁνομασία appellatio, nuncupatio, cognomen. (ի կրկնութենէ ձայնիս ոգումն, այսինքն ասութիւն, կամ կոչ) որ եւ ՅՈՐՋՈՐՋՈՒՄՆ, ՍՏՈՐՈԳՈՒՄՆ. Կոչումն. անուանակոչութիւն. անուն. մականուն.

Յորջորջ քեզ՝ վերստին ծնունդ ի ջուրցն աւազանին լուսոյ. (Շ. տաղ եկեղ.։)

Արտաքին իմաստութիւն, սուտ յորջորջանք. (Իսիւք.։)

Բազում անգամ զգենու յորջորջանս, որ հակառակ իմն թուի բանիս. (Սեբեր. ՟Բ։)

Դեմետրիոս, որոյ անուն յորջորջանաց էր պաշարիչ։ Որոյ անուն յորջորջանաց գեղեցիկ կոչէր. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Այլաշրջիկ յորջորջումն

Յորջորջանք, նաց

Յորջորջեմ, եցի

Յորջորջիմ, եցայ

Յորջորջումն, ման

Voir tout