Զղջանամ, ացայ

չ.

κατανύσσω, -ττω, μεταμελέομαι , μετανοέω compungor, poenitet me, resipisco Ի զեղջ գալ. ցաւիլ ընդ գործն անցեալ, մանաւանդ ի վերայ մեղաց. ստրջանալ. ապաշաւել. փոխել զմիտս. աւաղել. զղջալ, ցաւիլ.

Յանկողինս ձեր զղջացարո՛ւք։ Ոչ գոյ մարդ, որ զղջանայ ի վերայ չարեաց իւրոց։ Ոչ զղջանամ, թէպէտեւ զղջացեալ էի։ Ո՛չ դարձցի, եւ ոչ զղջասցի տէր. զի ո՛չ եթէ իբրեւ զմարդ է ի զղջանալ։ Զղջացայց եւ ես ի վերայ չարեացն, զոր խորհեցայ առնել նոցա։ Զղջացայց եւ ես ի վերայ բարեացն, զոր խօսեցայ առնել նոցա։ Ետես Տէր, եւ զղջացաւ ի վերայ չարութեանն (վնասու)։ Զղջացաւ ըստ բազում ողորմութեան իւրում (իբր խղճել, խղճալ) եւ այլն։

Յանցեա՞ր, մեղա՞ր, զղջացի՛ր, ապաշխարեա՛. (ՃՃ.։)

Ընդ թմբրութիւն ոգւոց զղջասցուք. (Լմբ. ատ.։)

Որք զղջանան ի մեղաց. (Երզն. մտթ.։)

Եւ լուեալ զայս՝ զղջացան ի սիրտս իւրեանց. (Գծ. ՟Բ. 37։)

Զղջասցին ի միտս իւրեանց (ստրջանօք). (Իմ. ՟Ե. 5։)

Մի՛ միայն ի մեղս մեր զղջասցուք, այլ եւ ի մեղս եղբարցն. (Սարգ. յուդ. ՟Գ։)

ԶՂՋԱՆԱԼ. հյց. խնդ. իբր Աւաղել, ողբալ. եւ այլն.

Զղջանայր զառաջին քակտումն ի նոցանէ. (Եղիշ. ՟Գ։)

Զղջանային զսնոտի ջանն իւրեանց. (Փարպ.։)

Ընդէ՞ր զպոռնկութիւնն զղջանաս եւ ապաշխարես, եւ զարբեցութիւնդ անփոյթ արարեալ արհամարհես. (Մանդ. ՟Ժ՟Է։)

Զղջացաւ զամուսնանալն. (Բուզ. ՟Գ. 8։ եւ ՃՃ.։)

Յեղափոխեալ յայնց բարուց՝ զղջանամք զտալն. (Սարգ. յկ. ՟Դ։)