s.

wind;
air;
չորք —ք, the four winds, four quarters of heaven;

med.

—ք, jaundice;
— շրջանաւոր, monsoon;
—ք տարեւորք, կանոնաւորք, the trade-winds;
հարուած, բաղխիւն —ոյ, gust of wind;
gale;
cf. Ընթացք;
թեթեւ, քաղցր, զովարար, յաջող, անհաստատ —, light or gentle breeze;
soft, fresh, fair, changing wind;
ցըրտաշունչ, կատաղի, մոլեգին, մրրկալից, սաստկաշունչ, ուժգին, ահեղագոչ —, cold, angry or raging, furious, stormy, impetuous, violent, roaring wind;
ի թեւս —ոյ, on the wings of the wind;
— շնչէ, մռնչէ, փոխի, դադարէ, the wind blows, roars, changes, calms or falls;
— գոյ, it is windy, gusty;
— ելանէ, the wind is rising;
հակառակ է —, the wind is contrary;
ընդդէմ —ոյ նաւարկել, to sail against the wind, or in the wind's eye, to sail with a head wind, to haul the wind;
յաջողակ —ով նաւարկել, to sail before the wind, to be to leeward, to have a fair wind, a wind right aft, to scud;

fig.

to prosper;
տալ —ոյ զառագաստս, to unfurl the sails, to spread the canvass;
— աջողակ ուռնոյր՝ լնոյր զառագաստս մեր, a favourable wind filled our sails;
տալ —ոյ, to throw to the winds;
շրջել յամենայն —ոյ, to turn with every wind (of fortune), to be a weather-cock, a time-server;
զ—ս արածել, to feed on air, to cherish vain hopes, to build castles in the air;
ջանալ —ոյ, to labour or strive in vain, to lose one's pains;
գնալ զ—ով, to vanish to dissolve into air, to disappear;
զ—ս ժառանգել, to be reduced to one's last shifts, on one's last legs, to amuse oneself with idle expectations, to buoy oneself up with vain hopes;
ըստ շնչելոյ —ոց եւ վարելոյ ալեաց, at the mercy of the winds and waves;
մարգարէքն մեր էին ի —, our prophets prophesied to the wind.

ՀՈՂՄ որ եւ ՀՈՂՄՆ, մունք. գ. ἅνεμος ventus. Օդ շարժուն. չոր եւ նուրբ գոլորշիք շնչեալք, որք բախեն զօդս։ cf. ՍԻՔ, cf. ԱՅՍ, cf. ՈԳԻ կամ cf. ՀՈԳԻ, իբր շունչ. հով, քամի. ... եբր. րու՛ախ.

Հողմ հարաւոյ։ Իբրեւ զյարդ առաջի հողմոյ։ Ածից չորս հողմս ի չորից կողմանց երկնից։ Ի վերայ թեւոց հողմոց։ Հողմ ո՛ւր կամի՝ շնչէ։ Շնչեցին հողմք.եւ այլն։

Ի խաղաղացեալ ժամու օդ կոչի, եւ շարժեալ՝ հողմ. (Նչ. եզեկ.։)

Համանուն է հողմն հոգւոյն վասն անօսրութեանն. (Լմբ. իմ.։)

Հողմ աստուծոյ շրջէր ի վերայ ջուրց։ Եթէ վասն շնչելոյ հողմոյն եւ օդոյն ասացին գիրք (ըստ ասորւոց), ընկա՛լ. (Վեցօր. ՟Բ։)

Հողմունք. (Արիստ. աշխ. ստէպ։)

Նմանութեամբ ասի.

Ո՞վ ժողովեաց զհողմս ի գոգ իւր։ Ջանայ նա հողմոյ։ Նա զհողմս ժառանգեսցէ։ Մարգարէքն մեր էին ի հողմն։ Գնաց յինէն յոյս իբրեւ զհողմով։ Ոչ որպէս թէ զհողմս ինչ (յն. զօդս) կոծելով. եւ այլն։

ՀՈՂՄՔ ասին եւ Կողմանք աշխարհի, ուստի շնչեն հողմք.

Ի չորից հողմոց երկնից ժողովեցից զձեզ։ Ցրուեցից զնոսա ընդ ամենայն հողմս ընդ այնոսիկ. (Զաք. ՟Բ. 6։ Երեմ.։ ՟Խ՟Թ. 6։ տե՛ս եւ Եզեկ. ՟Ե. 12։ ՟Ժ՟Է. 21։ Դան. ՟Ը. 8։)

Հողմն զկողմունս երկրի ասէ. (Նչ. եզեկ.։)

ՀՈՂՄ. որպէս Դալուկն. յն. ի՛գդէռօս.

Անդամալուծութիւն, հողմք, եւ դողդոջմունք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 21։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անհողմ

Անհողմութիւն, ութեան

Հարաւահողմ

Հիւսիսահողմ, ոյ

Հողմաբեր, ից, աց

Հողմագիր

Հողմագուշակ

Հողմագրութիւն, ութեան

Հողմադէտ

Հողմադիտակ

Հողմախաղաղ

Հողմախառն

Հողմածաղիկ

Հողմածին

Հողմակոծ

Հողմակոծիմ, եցայ

Հողմակոծութիւն, ութեան

Հողմահար, ի, աց

Հողմահարիմ

Հողմաձայն

Voir tout