adj.

storm-beaten, agitated by the wind;
squally, tempestuous;
— առնել, to agitate with wind.

adj.

Հողմակոծեալ. բախեալ ի հողմոց.

Տեսանիցեն զբռնութիւն սաստկութեանն հողմակոծ ալեացն պատահելոց. (Ագաթ.։)

Բուք հողմակոծ ձմերայնոյ. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 2։)

Հողմակոծ զնաւահանգիստս առնիցեն. (Սեբեր. ՟Գ։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Հողմակոծիմ, եցայ

Հողմակոծութիւն, ութեան

Voir tout