βροντή tonitru. որ եւ ՈՐՈՏՈՒՄՆ. արաբ. րատ. յոքն. րուուտ. Գոռոմն՝ եւ շառաչիւն ամպոց. ձայն փայլատականց. հնչիւն յերկնից. ամպ կամ երկինք գոռալը.
Որոտն, շանթիքն, ցոլմունքն։ Զհերձումն ամպոց՝ որոտ անուանեմք. (Երզն. երկն.։)
Առանց ամպոյ որոտ, առանց հօր ի կուսէն. (Վանակ. հց.։)
Ձայն եւ հնչումն իբրեւ սաստիկ եւ սոսկալի որոտ վերագոչէր ի յերկնից. (Զքր. կթ.։)
Որոտն՝ հոգին, որ ետ զաւետարանն՝ պատմել զմեծասքանչ զօրութիւն աստուծոյ. (Մխ. երեմ.։)
Յանկարծակի եղեւ որոտ, եւ կայծակունք, եւ անձրեւ սաստիկ. (Հ=Յ. հոկտ. Հ=Յ. նոյ.։ Տէր Իսրայէլ. փետր.։)
Որոտն ի պարզէն, յահագին ձայնէն։ Որոտդ ի պարզից։ Ձայնն սադդայի՝ որոտ սոսկալի։ Իսկոյն եղեւ որոտ սաստկագին. (Գանձ.։)
Զբարբառ բերանոյն իբրեւ զորոտ, զշիթս բերանոյն իբրեւ զանձրեւ. (Տօնակ.։)
Եղեն կայծակունք եւ շանթք եւ որոտք։ Եղեն որոտք եւ կայծակունք եւ անձրեւք. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։ Հ=Յ. օգոստ. ՟Ը.։)
Ակնարկէ զիջումն սուրբ հոգւոյն սաստիկ եւ ահաւոր հնչմամբ եւ որոտօք եւ շարժմամբ. (Նար. յովէդ.։)