adj.

of a different colour;
unlike, different.

adj. s.

Որպէս ունօղ զայլ գոյն, կամ տժգոյն. եւ օտար գոյն. գունը տարբեր. գայրը րէնկ.

Շլագոյն իցէ արածն, եւ յայլագոյն չիցէ փոխեալ ի մորթն. (Ղեւտ. ԺԳ. 6։)

Իբրեւ զածուխ սեւացուցեալ զնոսա՝ յայլագոյնս դարձուցանէ. (Ագաթ.։)

Սրբեցաւ ի մեղաց բորոտութենէն եւ յայլագոյն մահկանացութեանն (կամ թենէն). (Կամրջ.։ Իսկ Կոչ. ՟Ժ՟Բ.)

Զի՛նչ բնութիւն է մարդոյ փոփոխել ի միում ժամանակի յայլագոյն անդամոց, եւ դարձեալ ի նոյն գոյն հաստատել. իմա՛ ըստ յն. ձեռին մարդոյ փոփոխիլ ի միում ժամու յայլ գոյն (կամ տեսակ)։

ԱՅԼԱԳՈՅՆ. Ա՛յլակերպ. այլազգ. տարբեր. որ եւ ԱՅԼԱԳՈՒՆԱԿ. ուրիշ կերպ. պաշգա դիւրլիւ.

Թէպէտ եւ այլագոյնս իմն բանս ճառէ, սակայն միշտ զնոյն. (Ոսկ. ես.։)

Ի բոյսս են այլագոյնք ե՛ւ հոտովք ե՛ւ համովք. (Յճխ. ՟Դ։)

Են նոյն ի նորին բնութենէ, որ այլագոյնք են. (Ագաթ.։)

Այլակերպ քան զամենայն գազանսն՝ վասն այլագունից կարգաց իշխանութեանցն. (Լծ. կոչ.։)

Այլագոյնս կեղծաւորեալ դիմակս. (Պիտ.։)

adv.

ԱՅԼԱԳՈՅՆ. Այլով օրինակաւ. այլազգաբար.

Այլագոյն մեկնեն. (Շ. բարձր.։)

Այլագոյն իմն (կամ այլազգագոյնս) վարէ զազգահամարն. (Ոսկ. մտթ. ի ճ.։)