theologian.
θεολόγος theologus Որ խօսի զԱտուածոյ վարդապետական օրինօք. վարդապետ եկեղեցւոյ. եւ ըստ այսմ գրի որ նազիանզանցին մականունի Ատուածաբան՝ որպէս խորագոյն եւ զօրագոյն ի տեսական աստուածաբանութեան. եւ Յովհաննէս որդին որոտման կոչի Աստուածաբան աւետարանիչ, զի յայտնագոյնս եւ բարձրագոյնս ճառեաց զաստուածութենէ բանին.
Որ համապատիւ հօր եւ որդւոյ քարոզեցին զքեզ աստուածաբանք եկեղեցւոյ. (Շար.։)
Աշակերտք հեղգ առ ի յուսումն, եւ փոյթ առ ի վարդապետել, որ նախ քան զտեսութիւն աստուածաբանք (որ է առեալ ի բանից աստուածաբանին)։ Մկրտէր զԳրիգոր զհայրն Գրիգորի աստուածաբանի. (Խոր. ՟Գ 68։ եւ ՟Բ 86։)
Որպէս ասաց ոմն յաստուածաբանցն, շարժեցեալ կնիք անփոփոխելի, պատկեր հօր՝ սահման եւ բան. (Քեր. քերթ.։)
Յայտնութիւն սրբոյն Յոհաննու առաքելոյն, եւ աստուածաբան աւետարանչին. (Յայտ. Վերնագիր։ Նար. ՟Ղ՟Գ. եւ այլն։)
ԱՍՏՈՒԱԾԱԲԱՆ. Որ խօսի զբանս Ատուածոյ, կամ գրէ եւ պատմէ զաստուածային պատգամս. cf. ԱՍՏՈՒԱԾԱԽՕՍ։ Ըստ այսմ աստուածաբան կոչին մատենագիրք սուրբ գրոց, մարգարէք, եւ առաքեալք, եւ աւետարանիչք, ըստ իմիք եւ նահապետք.
Վասն է՞ր աստուածաբանքն զամենայն երկնայինսն համանգամայն հրեշտակս կոչեն։ Առ ի սրբազանից աստուածաբանիցն։ Ամն յաստուածանիցն զաքարիա։ Այլ ոմն յաստուածաբանիցն եզեկիէլ. (Դիոն. ստէպ։ եւ Շ. հրեշտ.։)
Յայտ ի յոլովից աստուածաբանիցն է. (Պիտ.։)
ԱՍՏՈՒԱԾԱԲԱՆ. որպէս Աստուածաբանական, կամ ընդունարան բանիցն Ատուածոյ.
Աստուածաբան թղթոցն առաքելոց. (Սարգ. յկ. ՟Ա։)
Աստուածաբան բերանոյդ. (Շար.։)
Ետ նոցա զգիտութիւն ճշմարտութեան հաւատոցն աստուածաբանիւ քարոզութեան. (Բուզ. ՟Գ 13։)