pl. s.

cf. Ախոնդիք.

s.

cf. ԱԽՈՆԴԱՆՔ, cf. ԱԽՈՆԴԵԱՆՔ, cf. ԱԽՈՆԴԻՔ. θώραχ, στόμαχος thorax, stomachus, orificium ventriculi superius Ներքին մասունք կենդանւոյ. ներքսակողմն լանջաց. փորոտիք վերին, կամ բերան փորոտեաց. խախացոց. ստամոքս. կուրծքին կամ փորին միջի գործարանքը. կէօնիւս իչի, պաղր, միտէ.

Զախոնդանսն՝ զտիրագոյնն գործարան շնչոյն։ Որոց ախոնդանքն ախտացեալ են. (Նիւս բն. եւ կազմ։)

Փորոտիք եօթն. ախոնդանք, սիրտ, փայծաղն, լեարդ, թոքք, երիկամունք երկու։ Մարմնոյն մեծութիւնն, եւ որ էր ի նմա ախոնդացն՝ յայտնի է եւ ի կերակրոյն կազմածոյ (զոր կարէ ուտել). (Փիլ. այլաբ. եւ Փիլ. լին.։)

Անապակն զախոնդանսն պասքեցուցեալ. (Պիտ.։)

Ախոնդեացն ներգործութիւն զիա՞րդ զյոքնաբեղուն ճաշակս զօրէ արիւնացուցանել։ Ջղացն ամոլեաց՝ ախոնդեացն վնասակարութիւն որդւոցն իսրայէլեան։ Յախոնդիսն պատսպարեալ օթեւանեաց։ Տաղտկացուցեալ ի յախոնդեացդ արտաքս բերցես։ Յախոնդեացն ումիտայն (ի միջոյ սատափին մարգարիտս) ընկալեալս, զոր շիթք ամպոց զնա գործեն. (Մագ.։)

Իւղն զախոնդանս (այս ինքն զներքսակողմն) զգայարանացս հեշտացուցանէ. (Լմբ. սղ.։)