adj.

cf. Տխմար.

adj.

որ եւ ՏԽՄԱՐ. ἱδιώτης, σκαιός, εὑήθης. idiota, rudis, imperitus Տգէտ. ռամիկ. գռեհիկ. անուսումն. թանձրամիտ. պարզամիտ. տղայամիտ. ահմագ. գապա. պէօն. արաբ. եզ. ղումր, յոքն. աղմար.

Որ ոչն էր ախմար գիտութեամբ։ Ախմարաց է ձեռնարկութիւնս։ Ըմբռնել զախմարս եւ պարզամիտս ի մարդկանէ։ Փոփոխմամբ խաբէութեանն զրկեն զանձինս ախմարաց։ Ըստ ախմարացն կարծեաց։ Որով տուաք՝ ո՛չ թէ գիտնոց, այլ ախմարաց եւ տղայոց. (Առ որս. ՟Է։ Անյաղթ ստորոգ.։ Յհ. իմ. պաւլ.։ Պիտ.։ Լմբ. պտրգ.։ Շ. եդես.։)

Եւ Ախմարական.

Ախմար եւ տղայական բարք։ Շամբուշ եւ ախմար ինձ թուի՝ կեանս անմահ ի մահկանացուս (յայս աշխարհ) գտանել։ Այո արդարեւ յիրաւի, եւ ոչ ախմար կամ անգիտաբար։ (Փիլ. նխ. ՟ա.։ Մագ. ՟Ի՟Զ։)

Զօրութիւն անհասանելի խորհըրդոյն յաղթէ ախմար եւ տկար մտաց իմոց. (Եպիփ. ծն.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Ախմարաբար

Ախմարագոյն, գունի, ից

Ախմարութիւն, ութեան

Voir tout