adj.

simple, foolish, idiotic, ignorant.

adj.

ἅπειρος inexpertus ἱδιώτης idiota δημώδης vulgaris, rudis. Ախմար. տգէտ. անփորձ. տհաս մտօք կամ հասակաւ. (արմատ բառիս ըստ Հին բռ. է խամար, իբր գիտուն)

Ամենայն մանուկ տխմար. (Թուոց. ՟Ժ՟Դ. 23։)

Բազումք դեռ տխմար էին։ Տգէտ եւ տխմար մարդոյ։ Զտխմարսն ածեն ի գիտութիւն ճշմարտութեան։ Սովին պատրեն զտխմարս։ Դանդաչանաց բանից տխմարաց մտաց կարկատելոց։ Վարդապետք տխմարք եւ ինքնահարճք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 15։ Մծբ. ՟Ժ՟Ա։ Յճխ. ՟Թ. Եզնիկ.։ Խոր. ՟Գ. 68։)

Յոյժ զօրագոյն է եզնն ... էշ տկար է, եւ տխմար գործոյն. (Կիւրղ. օրին.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Տխմարաբար

Տխմարութիւն, ութեան

Voir tout