s.

imperfection;
deformity;
infancy, youth.

s.

Անկատարութիւն. տհասութիւն.

Եւ թերեւս մարմնոյս անարգասի տխեղծութիւն՝ փոքրագոյն է ասել՝ վասն հոգեւոր իրացն՝ խազմութեամբ. (Պիտ.։)

Կաթամբ սնանել, եւ ի գիրկս մօրն հանգչել անդէն ի տխեղծութեանն. (յն. ի սկզբանն)։ Տհղայն վասն տհասութեան եւ տխեղծութեան հասակին, երիտասարդն սակս առոյգութեան. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 17։ Տօնակ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif տխեղծութիւն տխեղծութիւնք
accusatif տխեղծութիւն տխեղծութիւնս
génitif տխեղծութեան տխեղծութեանց
locatif տխեղծութեան տխեղծութիւնս
datif տխեղծութեան տխեղծութեանց
ablatif տխեղծութենէ տխեղծութեանց
instrumental տխեղծութեամբ տխեղծութեամբք