vn.

to grieve, to fret, to be afflicted, sorry, to deplore, to bewail;
to be in mourning for.

ձ.

θρηνέω lamentor, lugeo ἁλγέω doleo. Տխրիլ յոյժ. ի թուխս եւ ի ցաւս համակիլ. թախծիլ. սգալ. ցաւագնիլ ոգւով.

Զի եւ պօղոս առաքեալ ի նմին տխատի եւ զղջանայ, զսոյն սգայ։ Մեղանչեմք, եւ չտխատիմք։ Եթէ տխատիցի (հոգին), քան զսարդիոստայն անօսրագոյն եւ կնատագոյն գործէ (զմարմինն). (Ոսկ. ապաշխ. ՟Ե։ Ոսկ. փիլիպ. ՟Ժ՟Է։ Ոսկ. մ. ՟Բ. 9։)

Թքեալ, ապտակեա, խարազանեալ, եւ ոչ տխատեալ. (Նախ. ես.։)

Ի վերայ թագաւորի թշուառութեանցն տխատէր տրտմեալ. (Պտմ. աղեքս.։)

Սգային ի վերայ ապականացու երկրին իսրայէլի, ոչ ուղիղ մտօք տխատէին. (Նչ. եզեկ.։)