that does not put to the test;
that is not tried or put to the test;
inexperienced, untried, new;
pure, chaste.
ἅπειρος. imperitus, ignorans, ἁπείρατος inexpertus, experimento carens. Որ չէ՛ փորձ, կամ զփորձ առեալ. անհմուտ. անտեղեակ. անգէտ. անվարժ. պիվուգուֆ. աճէմի.
Անփորձ ելով յառաքինութենէն։ Յանխորհրդոցն եւ յանփորձից։ Օտար իրաց եւ անփորձի՝ զբունն հարազատն եւ զընդ փորձ անցեալն. (Փիլ.։)
Անփորձ եւ անկիրթ մարդոյն. (Եղիշ. ՟Բ։)
Նաւուղիղ՝ ործացեալ եւ լքեալ զօրէն որ անփորձ է ծովու. (Բրս. յուդիտ.։)
Տղայական հասակն անփորձ է բարւոյ եւ չարի. (Վրդն. աւետար.։)
Անփորձ լինելով վշտի։ Անփորձք պատրաստութեան։ Զանփորձ ոմանս մարտից. (Պիտ.։)
Անփորձ մտօք. (Յհ. կթ.։)
Զայսլ խրատեմ, եւ ես ինքն անփորձ եմ. (Նար. ՟Հ՟Ա։)
Անփորձ գտեալ իշխանական կարգին։ Ոչ եմք անփորձ յայսպիսի աստուածագործակ տնօրէնութեանց. (Լմբ. պտրգ.։)
Յանփորձից ոք տնկոց հարցանէ զնռնենի. (Մխ. առակ.։) Ասիցէ ումեք տխմարաց եւ անփորձից. (Նիւս. կազմ. ՟Ի՟Դ։)
Անփորձիցն եւ տկարաց։ Անփորձ էր ի խարդախութենէ թշնամւոյն. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա. եւ ՟Զ։)
Մի՛ զիս փորձեր, տէր, ընդ նմին, զանփորձ բարեաց ամենայնին. զփորձեալս ի չարն, եւ ոչ բարին, եւ զանհամբեր անձն ի փորձին. (Յիսուս որդի.։)
ἁδόκιμος, ἅκριτος. improbatus, reprobus, rejectaneus, indiscretus, inconsideratus. Ո՛չ փորձեալ հրով, կամ այլովք փորձիւք. ոչ գտեալ փորձ եւ ընտիր. չընտրելի. անպիտան. խոտան. գալ օլունմամըշ, հէտտէտէն կեչմէմիշ.
Փո՛րձ տես զանփորձ արծաթոյ։ Արծաթ ձեր անփորձ. (Առակ. ՟Ի՟Ե. 4։ Ես. ՟Ա. 22։)
Մատնեաց յանփորձ միտս, եւ յախտս անարգութեան. (Կիւրղ. գանձ.։)
Ի միտս անփորձս. (Ոսկ. եփես.։)
Երիկամունքս անփորձ. (Նար. ՟Ծ՟Զ։)
Որոց սկիզբն անփորձ, եւ ամենայնն ի բաց ընկենլի։ Անփորձ եւ աննշանաւոր մահու վճարեսցէ զկեանս. (ՃՃ.)
Յանփորձ եւ յանընտիր բարս։ Անփորձք եւ անարգք. (Փիլ. իմաստն.։)
ἁπείραστος, ἅψαυστος, ἁθῷος. intentatus, illibatus, expers, indemnis, ἅχραντος, intactus. Ո՛չ փորձեալ ի չարէ. անփորձելի. անպարտելի, ազատ, անկցորդ. անմերձ. անարատ. մաքուր. անշաղախ. կոյս. եւ առաքինի.
Աստուած անփորձ է չարեաց (կամ ի չարեաց. յն. չարաց) (Յկ. ՟Ա. 13։)
Անփորձ մշակն քրիստոսի. (Ճ. ՟Բ.։)
Որ ամենեւին անփորձ ես ի չարեաց։ Անփորձ յանցանաց. (Նար. ՟Կ՟Գ. եւ Նար. խչ.։)
Նա միայն գտաւ անփորձ ի չարէն, եւ հաճոյ աստուծոյ. (Լմբ. ստիպ.։)
Երկիր ծարաւուտ յկոյսն կոչէ, որ անփորձ էր ամուսնութեանն խառնից. (Ոսկ. ես.։)
Առ զմարմին յանփորձ կուսէն. (Եղիշ. ՟Բ։)
Հարսն անփորձ. (Շար.։)
Անփորձ են յառնէ։ Յանփորձ ամուսնութենէ ծնար զէմմանուէլն. (ՃՃ.)
Պսակ ընտրութեան՝ անփորձ գովութեան. իբր անստգիւտ, կամ չեւ տեսեալ. անլուր, (Նար. կուս.։)
Անփորձ բարեաց (այսինքն անմասն ի բարեաց). (Յիսուս որդի.։)
Եւ երեւիս որպէս զյոբն՝ անփորձդ (այսինքն չեւ փորձեալ ի դիւէ), եւ յետ փորձանացն՝ արդար. (Լմբ. սղ.։)
Որ ոչն փորձէ զանձն իւր, կամ չքննէ զխորհուրդ. եւ այլն.
Որ անփորձ եւ անսուրբ անձամբ ուտէ եւ ըմպէ, պարտական լինի արեանն քրիստոսի. (Եփր. պհ.։)
Մերձենայ ի սոյն անփորձ խորհրդով։ որպէս զանփորձ դատապարտիմ. (Լմբ. պտրգ.։)
Առանց փորձանաց կամ փորձեան. անվտանգ.
Որ զչափ աւուրն անփորձ անցուցանել զմեզ արժանի արարեր. (Ճշ.։)