adj.

ignorant, unlearned, unskilful.

adj.

ἁγνοῶν, ignorans, ἅπειρος, imperitus. Որ չէ տեղեակ. անհմուտ. անգէտ. անփորձ. անմտադիր. պիվուգուֆ, նատան, պէխապէր.

Չեմք ինչ անտեղեակ խորհրդոցն նորա. (՟Բ. Կոր. ՟Բ. 11։)

Համբաւոյն անգամ անտեղեակ էր. (Ագաթ.։)

Ոչ մոլորիմք իբրեւ զանտեղեակս. (Եղիշ. ՟Գ։)

Առ անտեղեակս ոմանս. (Պիտ.։)

Յորում լինին անտեղեկացն պատրանք. (Նիւս. երգ.։)

Որ յետոյ բանքն ասի, թուի անտեղեկաց՝ եթէ բարեաց ինչ աւետիք իցեն. (Ոսկ. ես.։)

Իբր Տգիտական, կամ անտեղի.

Զգազանս զայս ոմանք զսուտ քրիստոսն ասացին, եւ ոմանք զսուտ մարգարէն. զոր ոչ անտեղեակ համարեցաք. (Լմբ. յայտն.։)

adv.

Անփորձ եւ անտեղեակ գոլով. անգիտութեամբ.

Անտեղեակ զանբան ժուժկալութիւնն ստացան. (Կլիմաք.։)