hy    |   fr

Ախատրոյզ

adj.

highwayman;
indocile, ferocious.

cf. ԱՂԽԱՏՐՈՅԶ. որ եւ ԱՂԽԱՏՐՈՅԺ. իբր յելուզակ. բարբարոս. եւ բարբարոսական. անհեթեթ.

Բնակիչք Տաւրոս լերինն ըստ ախատրոյզ իւրեանց բարուցն։ Զախատրոյզ բնակիչսն Գուգարաց. բազում ախատրոյզ շփոթմունս զնոքօք զեղեալ. (Յհ. կթ.։)