to will, to intend, to mean;
— ընդ, to like, to wish, to please;
to be pleased with.
βούλομαι, θέλω , ἑθέλω volo. իսկ՝ ո՛չ կամիմ, չկամիմ, οὑ θέλω, οὑκ ἑθέλω nolo, non vis. եւ եւս δοκέω , εὑδοκέω complaceo, approbo αἰρέω eligo ἁξιόω dignor եւ այլն. որ եւ ԿԱՄԵՆԱԼ. կամիլ, կամենալ, ուզել. ... պ. քեամիտէն. Բերիլ կամաց յառարկայն, որ ըստ ինքնեան է բարին. վարել կամաց զներգործութիւն իւր. ցանկալ. յօժարիլ. ախորժել. հաճիլ. խորհել եւ ընտրել. եւ Խնդրել.
Կամին զխաղաղութիւն։ Կամի զկեանս։ Զպատուիրանս նորա նա կամի յոյժ։ Զողորմութիւն կամիմ։ Ոչ կամիմ զմահ ամպարշտին։ Ոչ կամեցաւ զօրհնութիւն։ Որպէս կամեցար՝ եւ արարեր։ Զօրս կամէր՝ հարկանէր, զորս կամէր՝ սպանանէր։ Կամելով կամէր տէր եղծանել զնոսա։ Միթէ կամելո՞վ կամիցիմ զմահ մեղաւորին։ Կամիմ, սրբեա՛ց։ Եղիցի քեզ՝ որպէս եւ կամիս։ Կամեա՛ց տէր փրկել զիս։ Կամիմք նշան ինչ տեսանել ի քէն։ Զի՞նչ կամիս։ Զի՞նչ կամիք՝ զի արարից ձեզ.եւ այլն։
ԿԱՄԻՄ՝ ԸՆԴ. Ոճով ասի ի մեզ, որպէս Հաճիլ. յօժարիլ.
Ոյք կամին ընդ արդարութիւն իմ. (յն. կամեցօղք զարդարութիւն իմ)։ Ցրուեա՛ զհեթանոսս՝ ոյք կամին ընդպատերազմ. (յն. կամեցողս զպատերազմ). (Սղ. ՟Լ՟Դ. 31։ ՟Կ՟Է. 32։)
կամի (չարն) ընդ մեր աստ մեծանալ, զի մի՛ անդ մեծանայցեմք. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 13։)
Իսկ (՟Բ. Մակ. ՟Ժ. 28. եւ 35.)
Այն ինչ արեգակն ընդ երկիր ծաւալել կամէր։ Իբրեւ օրն հինգօրեայ շաբաթուց լուսանալ կամէր. իմա՛, ունէր, կամ հանդերձեալ էր. յն. ընդ ծաւալելն, ի ծագելն։