s.

innovation;
mode, fashion;
—ք, fancy articles.

s.

καινοτομία, καινοτομήμα, τὸ καινότερον innovatio, novitas, rerum novarum molitio. Նորաձեւելն. նոր ինչ անսովոր կամ օտար. այլափոխութիւն, նորութիւն.

Ի սակս անուանց ինչ նորաձեւութեան. (Պղատ. օրին. ՟Դ։)

Իմանալ նորաձեւութիւնս տառից արտաքոյ քան զգրոց. (Աթ. ՟Ժ՟Բ։)

Կամիմք ուսանել, զի՛նչ է նորաձեւութիւն յեկեղեցւոջ։ Ուղղել զնորաձեւութիւն. (Առ որս. ՟Թ։)

Ամենայն օր եւ ժամ եւ ամիս քեզ՝ նորաձեւութիւն. (Յհ. իմ. երեւ.։)

Նորաձեւութեան իրս համարին։ Նորաձեւութիւն թուի հարցն սրբոց հրամանացն հետեւողութիւնս. (Խոսր.։ Լմբ. պտրգ.։)

Նորաձեւութիւն բնութեան կարի նոր. (Ճ. ՟Գ.։)

Մերթ՝ Նորակերտութիւն. նոր յօրինուած՝ կազմութիւն.

Առաքեա՛ զյաղթական զօրութիւնս սուրբ խաչին ի տպաւորումն նորաձեւութեանս այսորիկ. (Մաշտ. խաչօրհնէք.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif նորաձեւութիւն նորաձեւութիւնք
accusatif նորաձեւութիւն նորաձեւութիւնս
génitif նորաձեւութեան նորաձեւութեանց
locatif նորաձեւութեան նորաձեւութիւնս
datif նորաձեւութեան նորաձեւութեանց
ablatif նորաձեւութենէ նորաձեւութեանց
instrumental նորաձեւութեամբ նորաձեւութեամբք