adj.

strange, unheard of, innovated, invented or published lately;
false, erroneous.

adj.

καινόφωνος, ξενός, -όν novus, insolens. Նոր իմն բարբառեալ. անլուր. օտար.

Խոտորեալ ի պղծոց, եւ ի նորաձայն բանից. (՟Ա. Տիմ. ՟Զ. 20։)

s.

Իբր ՆՈՐԱՁԱՅՆՈՒԹԻՒՆ.

Արդ զի՞նչ նորաձայն է, զոր պատմեցաքս. (Կոչ. ՟Ժ՟Բ։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Նորաձայնութիւն, ութեան

Voir tout