s.

innovation or novelty in religious matters;
superstition.

s.

Նորաձեւութիւն, կամ նոր կրօնք, աղանդ. այլափառութիւն. նորափառութիւն, որպէս այլ ի հասարակ յն. գրի, որ է սնափառութիւն.

Հնարագիտութիւն կռոց ... նորակրօնութեամբ մարդկան եմուտ յաշխարհս. (Իմ. ՟Ժ՟Դ. 14.) (ա՛յլ ձ. նորակրօնաւորութեամբ, կամ նորակրօնաւորութեամբ)։

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif նորակրօնութիւն նորակրօնութիւնք
accusatif նորակրօնութիւն նորակրօնութիւնս
génitif նորակրօնութեան նորակրօնութեանց
locatif նորակրօնութեան նորակրօնութիւնս
datif նորակրօնութեան նորակրօնութեանց
ablatif նորակրօնութենէ նորակրօնութեանց
instrumental նորակրօնութեամբ նորակրօնութեամբք