innovation or novelty in religious matters;
superstition.
Նորաձեւութիւն, կամ նոր կրօնք, աղանդ. այլափառութիւն. նորափառութիւն, որպէս այլ ի հասարակ յն. գրի, որ է սնափառութիւն.
Հնարագիտութիւն կռոց ... նորակրօնութեամբ մարդկան եմուտ յաշխարհս. (Իմ. ՟Ժ՟Դ. 14.) (ա՛յլ ձ. նորակրօնաւորութեամբ, կամ նորակրօնաւորութեամբ)։
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | նորակրօնութիւն | նորակրօնութիւնք |
| accusatif | նորակրօնութիւն | նորակրօնութիւնս |
| génitif | նորակրօնութեան | նորակրօնութեանց |
| locatif | նորակրօնութեան | նորակրօնութիւնս |
| datif | նորակրօնութեան | նորակրօնութեանց |
| ablatif | նորակրօնութենէ | նորակրօնութեանց |
| instrumental | նորակրօնութեամբ | նորակրօնութեամբք |