cf. Նորագործեմ.
ἁναδημιουργέω, νεουργέω եւ այլն.
Նորագործել. (նորաստեղծել. նորոգ շինել. նորոգել.)
Զերկինս ինձ լուսաւորօքդ հրաշագործ խորան նորակերտեր։ Երկնից երկինք յերկիր նորակերտեալ (զեկեղեցի). (Պիտ.։ Անան. ի պետր.։)
Ճարտարապետեալ նորակերտէ. (Ժող. շիրակ.։)
Ի յարութեան ամենեքեան նման հրեշտակաց եւ որդիք աստուծոյ նորակերտին։ Երեւեալ ճարտարապետ համօրէն եղականացս ի սակս նորակերտել զարարածս. (Զքր. կթ.։)
Առ ի նմանէ վերստին ծնիցելոց եւ նորակերտելոց հոգւով. (Մաքս. եկեղ.։)