Նորակատար

adj.

νεοτελής adhuc perfectus, rudior. Դեռ այն ինչ կատարեալ. թերակատար համբակ. նորընծայ.

Մեզ եւ որք ըստ մեզ վարդապետքն են նորակատարից անձանց. (Դիոն. ածայ.։)