s.
innovator;
adj.
superstitious.
s.
novateur;
superstitieux.
adj.
νεωτεροποιός, καινότερος novator. Նոր կրօնից գտակ կամ հետեւօղ. որ առնէ նորաձեւս ինչ.
(Առաքեալք իբր) խռովիչք եւ նորակրօնք ամենայն ուրեք բամբասէին. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 8։)
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.
Mots dérivés
Նորակրօնութիւն, ութեան
Voir tout