adj.

unaccustomed;
unusual;
strange, extraordinary, new;
irregular.

adj.

ἁνέθιστος. non assuefactus. Որ ոք ոչ է սովորեալ յիրս իչ. անվարժ. անկիրթ. անփորձ. չսորված. ալըշմամըշ, աճամի.

Զի անսովոր է, գայթէ. (Լմբ. պտրգ.։)

Որք ոչ էին անսովոր տկարութեան. (Պրպմ. լ.։)

ἁήθης. insuetus, insolitus, insolens. Որ ինչ ոչ է սովորական. անծանօթ. նոր. օտար. անլուր. չսորվըւած, չտեսնուած. ալըշըլմամըշ, ատէթտէն դաշրա.

Նոր եւ անսովոր աստղ. (Բրս. ծն.։)

Զի ծնէ կոյրն բժշկեաց, եւ զքաղցրն եւ զանսովորն նմա տնկեաց ի նա լոյս. (Պրպմ. ՟Լ՟Է։)

Լուեալ զանսովոր ձայն հնչման աղաղակին. (Իգն.։)

Զանսովորս՝ սովորականս (կացուցանէ). (Պիտ.։)