cf. Նորումն.
ՆՈՐՈՒԹԻՒՆ ՆՈՐՈՒՄՆ. καινότης novitas, innovatio. Նոր գոլն՝ լինելն, նոր վիճակ. նորոգութիւն. եւ Նորաձեւութիւն.
Ցուցեալ ի փորձեցելում զյաղթութիւն, եւ ի հնում զնորութիւն. (Աթ. ՟Դ։)
Նորումն հաւատոց եւ կրօնից եւ կարգաց. (Ճ. ՟Ա.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | նորութիւն | նորութիւնք |
accusatif | նորութիւն | նորութիւնս |
génitif | նորութեան | նորութեանց |
locatif | նորութեան | նորութիւնս |
datif | նորութեան | նորութեանց |
ablatif | նորութենէ | նորութեանց |
instrumental | նորութեամբ | նորութեամբք |