conj.

at least.

շ.

ՓԱՐԹԱ՛Ր. κᾴν, ἁλλά τοὑλάχιστον saltem. որ եւ ԲԱ՛ՐԷ. Գոնեա. գոնէ. գէթ. պա՛րէ, պարէմ.

Վարանականք են, որք ակամայ ընտրելի առնեն զերկրորդ. ո՛րգոն, գէ՛թ, գոնէ՛, փարթա՛ր. (Թր. քեր.։)

Փարթար մի՛ ինչ խօսիք. (Ոսկ. ես.։)

Փարթար կամիմ, որ մանկամարդք իցեն՝ թէ արանց լինիցին. (Եփր. ՟ա. տիմ.։)

Լուռ եղէց փարթար զարամազդայ ի կարապն փոփոխութիւն.. . գոնեայ Աստուած մի՛ անուանեսցի. (Կոչ. ՟Զ։)

Փարթար յետին լինել նոցա, թէ եւ ոչ առաջինք. (Երզն. մտթ.։)

Փարթար, գոնէ ասէ. (Հին լծ. եւագր.) (ուր յ Եւագր. գրի այժմ, փարթամ)։