Իմ, ոյ, ում

adj.

Ստացական դերանուն՝ ի սեռականէ էականիս Ես, զոր տեսցես. ἑμός meus. իմս. որ ինչ իմ է, կամ ինձ անկ է.

Անձին իմոյ։ Ի տան հօր իմոյ։ Ի տան իմում։ Բանից իմոց։ Յանձնէ իմմէ։ Ես պօղոս գրեցի իմով ձեռամբ.եւ այլն։

որ եւ սիրելի իմոց իսկ ախորժակացս է. (Խոր. ՟Ա. 1։)

Ընկալեալ աղերս ի յիմոյս ձայնէ։ Ի ձեռն ձեռին ստացողին իմոյ յանէից. (Նար.։)

Յորոց մի էր եւ իմն (այսինքն ոգւոյ չափ սիրելինանձին իմոյ)աստուածաշնորհ եւ յոքունց գերազանց՝ հրեշտակն ի մարմնի գրիգոր նարեկացի. (Լմբ. ատ.։)

s.

Կամ իբր գ. Իրք իմ. մարձաւորք իմ. եւ այլն.

չիցէ. ինձ իշխանութիւն յիմսս առնել զինչ եւ կամիմ։ Ճանաչեմ զիմսն, եւ ճանաչիմ յիմոցն. եւ այլն։

Ի վերայ իւրոցն. (Խոր. ՟Բ. 89։)

ամենայն իմքն քո են, եւ քոյքն իմ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 16։)