կ.

ԱԿՆԱՀԱՐԻՄ որ եւ ԱԿԱՆԱՀԱՐԻՄ, կամ ԱԿՆՀԱՐԻՄ. Հարկանիլ ի չարակն անձանց. նազար ալմագ, կէօզ տէյմէք, նազարտան վուրուլմագ.

Արարից քեզ պահանորդս, զի մի՛ ակնահարեսցիս (կամ ականահարիս, կամ ակնհարեսցիս) յումեքէ. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։ Հ=Յ. եւ Կիր. յուլ. ՟Ի՟Ա.։)