hy    |   fr

Իժաբարոյ, ի

adj.

viperous, malieious, wicked.

adj.

որ զբարս ունի իժի. օձաբարոյ. չարաբարոյ. ժանտ. օձ ու կարիճ.

Ո՛չ խուն ինչ պատճառք գոն ... թէ ոչ իժաբարոյդ ունի բաղբաղեալն անձն. (Պիտ.։)

Ճարտար եւ իմաստուն թովիչ մարգարէք եւ առաքեալք եւ տէրն, որոց ոչ լուան իժաբարոյքն. (Վրդն. սղ.։)