ill-natured, perverse, ill-bred, ill-trained, ill-mannered, spiteful, malignant, malicious, malevolent, evil-disposed, inclined to evil;
immoral;
— լինել, to be ill-mannered, uncivilised, rough, rude.
κακόφρων, κακοήθης, πονηρός, ἁγνώμων male moratus, malignus, nequam, pravus, improbus, stolidus. որ եւ ՉԱՐԱԲԱՐ. Որոյ բարոյքն է չար. չարակամ. ծանր. անզգամ. անմիտ եւ չարաճճի. գէշ.
Իբրեւ գինդ ոսկի ի քիթ խոզի՝ այնպէս կնոջ չարաբարոյի գեղեցկութիւն. (Առակ. ՟Ժ՟Ա. 22։)
Գիտացեալ զխորհուրդ չարաբարոյ բռնաւորին։ Մի՛ ոք ի մէնջ կերակուր լիցի չարաբարոյ գազանին. (Եղիշ. ՟Բ. ՟Ը։)
Այր ժանտ եւ ժպիրհ եւ յաւէտ չարաբարոյ։ Փրկեաց զթագաւորն ի գազանական չարաբարոյ սպառնալեաց նորա. (Յհ. կթ.։)
Բարեմիտ գոլով աւազակին՝ արդարացաւ, վասն զի սաստեաց չարաբարոյին. (Իգն.։)
Յարիցէ խստագոյն եւ չարաբարոյ թագաւոր որպէս զերկաթ եւ զպղինձ բռնագործ՝ առ որս գործենն զնոսա. (Պիտառ.։)
Չարաբարոյ գազանի։ Չարաբարոյ եւ անգութ թռչնոյն. (Վեցօր. ՟Ը։)
Զբերանս չարաբարոյիցն խնուլ կամէր հանապազ։ Ի բարեկամաց պարտ է փախչել՝ որք չարաբարոյք են։ Ծառայից չարաբարոյից է տրտնջել. (Ոսկ. յհ. եւ Ոսկ. փիլիպ.։)
Խօսէին ընդ նա չարաբարոյ մտօք. (Եփր. ի ստեփ.։)
Կինն նորա չարաբարոյ էր հանդիպեալ. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։)
Չէ՛ ինչ պատուական ծերութիւն, յորժամ չարաբարոյ իցէ. (Մխ. առակ.։)
Յոյժ է չարաբարոյ՝ որ ոչ մինչեւ յայսոսիկ յառաջ անցանիցէ». (Առ որս. ՟Է.) իմա՛ անզգամ, որպէս անզգայ, տգէտ։
Նենգեալ՝ վասն բազում չարաբարոյս ցուցանելոյ՝ անդստին յիւրոց բարեկամաց կոշկոճեալ մեռանէր». (Որպէս եւ Եւս. քր. ՟Ա.) իմա՛ վասն չարաբարոյ երեւելոյ, կամ չար բարոյս յանձին բերելոյ։ Այլ հոմաձայն է եւ յն. իբր չարաբարոյ, կամ չարաբարութիւն։