wicked, bad;
profligate;
mischievous, hurtful, noxious, injurious, baneful;
pestilential, pestiferous, pestilent, contagious;
obscene, wanton, lascivious;
bitter, sour, harsh to the taste;
—, — ախտ, plague, contagion;
— օդ, foul air;
—ք դժոխայինք, the Furies.
λοιμός pestilens, exitialis. եբր. պէլիալ (որ է բելիար, եւն). որ եւ գրի ԺԱՆԴ՝ նովին հնչմամբ. ասի եւ ԺԱՆՏԱԳՈՐԾ. դաժան եւ դժնդեայ բարուք. անզգամ. չարագործ. գարշ դիմօք եւ վարուք. գէշ. եւ Վնասակար. մահառիթ.
Մի համարիր զաղախին քո դուստր ժանտ։ որդիքն հեղայ քահանայի որդիք ժանտք։ Որդիքն հեղեայ քահանայի որդիք ժանտք։ Որդիք ժանտք ասէին, թէ ո՛ է սա՝ որ փրկիցէ զմեզ։ Եւ նա այր ժանտ է, եւ ոչ գոլ խոսել ընդ նմա։ Ի վերայ առն ժանտի նաբաղայ։ Արք ժանտք եւ անզգամք։ Յաթոռս ժանտից ոչ նստաւ։ Խիստն եւ հպարտն եւ յանդուգն ժանտ կոչի.եւ այլն։
Փրկեցից զձեզ ի ձեռաց ժանտաց. (Երեմ. ՟Ժ՟Բ. 21։)
Զժանտացն աթոռակցութիւն ուրանայ. (Նիւս. երգ.։)
Այր ժանդ եւ ժպիհ եւ ապաստան. (Յհ. կթ.։)
Գոռոզին ժանգ ժանդիս ժամանեալ. (Նար. ՟Դ։ Ուստի առեալ լայնաբար գրէ Լմբ. առակ.)
Այս է ժանդն, որ ստուգաբանի ժանգ. զի որպէս ի ժանգն չգոյ ինչ պիտանի, նոյպէս եւ նա օտարացեալ է ամենայն բարւոյ, եւ պատկեր է սկզբնաչարին սատանայի։ Ժանդ կոչէ զհակառակասէր բարսն. եւ այլն։
Կամ μοχθηρός improbus πονηρός malus. Չար, վատթար, անպիտան, գարշ ոք կամ իր ինչ.
Զի՞նչ խոսիս. ժանդ կոչես զեղբայրն, զոր եւ ռակաչառեր հրաման կոչել։ առնակնոջ ո՛չ ազնիւ այր ոք ցանկանայ, այլ ժանդ ոք. (Ոսկ. մտթ.։)
Թուզ ժանտ եւ առաւել ժանտ, որ ոչ ուտիցի ի ժանտութենէ իւրմէ. (Երեմ. ՟Ի՟Դ. 3։)
Կերակուրս ժանտս զայն ուտէ, զոր եւ ոչ գազանք եւ անասունք ուտեն. (Եզնիկ.։)
ԺԱՆՏ. գ. λοιμός, λύμη pestis, pestilentia, lues cf. ԺԱՆՏԱԽՏ.
Զիա՛րդ ապրեսցուք յայնպիսի ժանտէ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 4։)
Զոր չարակեղն իմն կոչեն, իսկ կէսքն ժանտ անուանեն. (Բուզ. ՟Դ. 13։)
Ցաւն այն անուանեցաւ ժանդ. եւ ոմանք ասեն զնա ցաւ ներսեսի. զի վիրաւորեալ ի ժանդէն առնուն հող ի գերեզմանէ սրբոյն ներսեսի, եւ բժշկին ի ցաւոցն՜ (Մեսր. երէց.։)