knowing, known, manifest;
recognizable;
connoisseur, good judge of;
acquaintance;
friend;
indication, token, sign;
disciple, scholar;
—ս տալ, to make known, manifest, to disclose, to reveal;
to make acquaintance with;
—ս տալ զանձնէ, to make oneself known, to manifest or reveal oneself;
ի —ս գալ, to be known, manifest or revealed;
— լինել, to know, to be acquainted with;
—ք մեր, our acquaintances, friends, the people of our acquaintance.
γνώριμος, γνωστός notus, familiaris, prpinquus. Ծանուցեալ կամ ընտանի անձն. մերձաւոր. ազգական. ճանչւոր, գիտածուն.
Խնդրէին զնա ընդ դրացիսն եւ ընդ ծանօթս։ Զբարեկամս իմ եւ զծանօթս իմ։ Դրացեաց իմոց, ցծանօթս իմ։ Բոոս ծանօթ մեր է.եւ այլն։
Ծանօթս աստուծոյ եւ հաղորդս զամենեսեան առնել. (Ճ. ՟Ա.։)
Ըստ յն. ոճոյ՝ նաեւ Աշակերտ. աշկերտ.
Վարպետն, եւ ծանօթն։ Որդիք առ ծնողս, եւ ծանօթք առ վարդապետս։ Վարդապետաց սովորութիւն է, յորժամ ինչ ծանօթիցն պատմիցեն տեսիլ (կամ տեսութիւն), հրամայեն յիշել եւ ասել։ Վարդապետաց ծանրացեալ ընդ ծանօթից դժուարուսմնութիւն. (եւ այլն. Փիլ.։)
Նմանութեամբ ասի եւ զայլոց իրաց.
Զհանճար արա՛ քեզ ծանօթ. (Առակ. ՟Է. 4։)
Հաճոյքն աստուծոյ ծանօթ մեր են. (Բար. ՟Դ. 3։)
Յայտնել եւ մեզ ծանօթ առնել. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Զ։)
ԾԱՆՕԹ, ի, կամ ոյ. ա. Յայտնի ինչ, արգէն ծանուցեալ. Յայտ կամ գիտելի.
Ճառդ ծանօթ է։ Որում ամենայն ինչ ծանօթ եւ գիտուն է. (Փիլ.։)
Յայտնի եւ ծանօթ ամենեցուն լինիցի. (Սարգ. յկ. ՟Բ։)
Ի ծանօթոցն աստուած քեզ օրինակ. (Ոսկ. ես.։)
Փորձիւ ծանօթինց. այսինքն իրաց ծանուցելոց կանխաւ. (Լմբ. իմ.։)
Զյափշտակող գայլ ամենայն ուրեք կացուցէք. (Կիւրղ. առ թէոդոս.։)
ԾԱՆՕԹ. εἱδώς sciens, conscius. Ճանաչօղ. գիտակ. տեղեակ. հետամուտ. ճանչցօղ, գիտցօղ.
Ծանօթ եւս էին առնն աւագութեան. (՟Բ. Մակ. ՟Զ. 21։)
Ծանօթք իմ մոռացան զանուն իմ. (Յոբ. ՟Ժ՟Թ. 14։)
Ծանօթ էին մոգքն ամենայն պարուց աստեղատանց. (Զքր. կթ.։)
Էր եւ ծանօթ գիտութեան գրոց։ Ընտել եւ ծանօթ էր ճարտասանական հրահանգիցն. (Արծր. ՟Բ. 4։ ՟Գ. 9։)
Ծանօթք եղիջիք պատրաստական վայելչութեանն. (Յհ. կթ.։)
Առաքինասէր, եւ ծանօթ երկիւղի աստուծոյ. (Ղեւոնդ.։)
Յովանէս ծանօթ էր տնօրինաբար գալոյն ի մկրտութիւն. (Շ. մտթ.։)
Գիտօղ եւ ծանօթ լինել անյայտից եւ ծածկելոց իրաց. (Բրսղ. մրկ.։)
ԾԱՆՕԹՍ ՏԱԼ. ա. ἁναγνωρίζω, γνωρίζω, -ζομαι notus facio. կր. innotesco Ծանուցանել, իլ. յայտնել. զանձն կամ զիրս. իրագէտ առնել. նշանակել. նշանակս տալ.
Ետ ծանօթս եղբարց իւրոց. (Ծն. ՟Խ՟Ե. 3։)
Ետ ծանօթս նոցա. յն. ծանուցաւ նոցա. (Ղկ. ՟Ի՟Դ. 35։)
Նոքա յաւելին ծանօթս տալ, զի ծանիցէ. (Իգն.։)
Յիւրեանց ուշի պահել, եւ այլոց ծանօթս տալ։ Սէր ընդ աստուծոյ եւ ընդ մարդկան միաւորէ, եւ քրիստոսի աշակերտութեան տայ ծանօթս. (Խոսր.։)
Զորմէ եւ բազմավիպին գիրք տան ծանօթս. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Զմիածինն չեւ էր ուրուք ծանուցեալ, վասն այսորիկ յիրաւի զնորա ծանօթս ի սկզբան անդ փութացաւ դնել. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1. յն. ծանօթութիւն.)
Ըստ այսմ իմա՛ եւ զասելն (Սեբեր. ՟Ժ.)
Զիարդ ասասցես եթէ եբ աստուծոյ եմ, զի ոչ ունիս ի քեզ ծանօթս ինչ. այսինքն նշանս։