s.

obscureness, occultness, secretness.

s.

ԱՆՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ ԱՆՅԱՅՏՈՒԹԻՒՆ. ἁδηλεία, ἁσάφεια. obscuritas. Անյայտն գոլ. գաղտնութիւն. մթութիւն. անծանօթութիւն. դժուարիմաց կամ անգիտելին գոլ.

Անյայտնութեամբ դնէ զբանս։ Մեծաւ անյայտնութեամբ է ճառդ։ (Ոսկ. ՟բ. կոր.։) (Իգն.։)

Մի՛ ծածկեսցի անյայտութեամբ անուանն։ Զանյայտութիւն իրաց անգիտութիւնն առնէ.. Անյայտութիւն բանից։ Գաղտնիք անյայտութեան. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։ եւ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։ ՃՃ.։)

Բազում ինչ անյայտութիւն եւ տարակուսանք յաւետարանականսն գտանի ձայնս եւ յառաքելականս. (Յհ.։ իմ. երեւ։)

Եւ Անհաւատութիւն. անստուգութիւն. խիթալի գոլն. τὸ ἅδηλον. incertitudo եւ այլն.

Զամենեւին անյայտնութեանն յօդէ առասպելաբանութիւն։ Սխալանաց եւ անյայտնութեան բերէ նշանակ։ Զանյայտնութեանն ցուցանէ բան. կամ զանյայտութիւն պարծանացն. (Պիտ.։)

Յուսալ ի հարստութիւն՝ անյայտութիւն է. (Ճ. ՟Ա.։)

Հայելով ի յառաջիկայ իրացն անյայտութիւն՝ կասկածեալ զգուշացաւ. (Փարպ.։)

Մարդկան տկար են բարքն եւ անհաստատք, որպէս իրքն բազում անյայտութեամբք լի են։ Եւ ոչ հաւատ ի վերայ անյայտութեան բերեալ՝ հաւատ ասասցի. (Աթ. ՟Դ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անյայտնութիւն անյայտնութիւնք
accusatif անյայտնութիւն անյայտնութիւնս
génitif անյայտնութեան անյայտնութեանց
locatif անյայտնութեան անյայտնութիւնս
datif անյայտնութեան անյայտնութեանց
ablatif անյայտնութենէ անյայտնութեանց
instrumental անյայտնութեամբ անյայտնութեամբք