cf. Անյայտնութիւն.
ԱՆՅԱՅՏՆՈՒԹԻՒՆ ԱՆՅԱՅՏՈՒԹԻՒՆ. ἁδηλεία, ἁσάφεια. obscuritas. Անյայտն գոլ. գաղտնութիւն. մթութիւն. անծանօթութիւն. դժուարիմաց կամ անգիտելին գոլ.
Անյայտնութեամբ դնէ զբանս։ Մեծաւ անյայտնութեամբ է ճառդ։ (Ոսկ. ՟բ. կոր.։) (Իգն.։)
Մի՛ ծածկեսցի անյայտութեամբ անուանն։ Զանյայտութիւն իրաց անգիտութիւնն առնէ.. Անյայտութիւն բանից։ Գաղտնիք անյայտութեան. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։ եւ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։ ՃՃ.։)
Բազում ինչ անյայտութիւն եւ տարակուսանք յաւետարանականսն գտանի ձայնս եւ յառաքելականս. (Յհ.։ իմ. երեւ։)
Եւ Անհաւատութիւն. անստուգութիւն. խիթալի գոլն. τὸ ἅδηλον. incertitudo. եւ այլն.
Զամենեւին անյայտնութեանն յօդէ առասպելաբանութիւն։ Սխալանաց եւ անյայտնութեան բերէ նշանակ։ Զանյայտնութեանն ցուցանէ բան. կամ զանյայտութիւն պարծանացն. (Պիտ.։)
Յուսալ ի հարստութիւն՝ անյայտութիւն է. (Ճ. ՟Ա.։)
Հայելով ի յառաջիկայ իրացն անյայտութիւն՝ կասկածեալ զգուշացաւ. (Փարպ.։)
Մարդկան տկար են բարքն եւ անհաստատք, որպէս իրքն բազում անյայտութեամբք լի են։ Եւ ոչ հաւատ ի վերայ անյայտութեան բերեալ՝ հաւատ ասասցի. (Աթ. ՟Դ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անյայտութիւն | անյայտութիւնք |
| accusatif | անյայտութիւն | անյայտութիւնս |
| génitif | անյայտութեան | անյայտութեանց |
| locatif | անյայտութեան | անյայտութիւնս |
| datif | անյայտութեան | անյայտութեանց |
| ablatif | անյայտութենէ | անյայտութեանց |
| instrumental | անյայտութեամբ | անյայտութեամբք |