incertitude, doubt, uncertainty;
contingency.
τὸ ἁσαφόν. Անստուգութիւն. անյայտութիւն իրաց կամ բանից. պէլիրսիզլիք.
Այս եղիցի պատճառ անհաւաստութեանն. (Դիոն. ածայ.։)
Զանհաւաստութեանն ի ներքս ածել ակնարկէ կարծիս. (Խոր. ՟Բ. 61։)
Եւ որովհետեւ զանհաւաստութիւն յիշեցաք, բե՛ր այսուհետեւ ասասցուք, թէ ըստ քանի՞ յեղանակաց լինի անհաւաստութիւն. արդ լինի անհաւաստութիւն՝ կա՛մ ի բառիցն, կամ ի տեսութեանցն (մտաց բանին). (Անյաղթ պորփ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | անհաւաստութիւն | անհաւաստութիւնք |
| accusatif | անհաւաստութիւն | անհաւաստութիւնս |
| génitif | անհաւաստութեան | անհաւաստութեանց |
| locatif | անհաւաստութեան | անհաւաստութիւնս |
| datif | անհաւաստութեան | անհաւաստութեանց |
| ablatif | անհաւաստութենէ | անհաւաստութեանց |
| instrumental | անհաւաստութեամբ | անհաւաստութեամբք |