cf. Անհաւանական.
ἁπείθανον. improbabile, non persuabile. Ոչ հաւանելի, անընդունելի. անհաւատալի. անհաճոյ. նամագուլ.
Անկար է եւ անվայելուչ եւ անհաւանելի. (Նիւս. բն.։)
Ո՞չ թուի քեզ անհաւանելի իրդ։ Լուսնոյ նմանեցուցանել ոչ է անհաւանելի զՄովսիսի օրէնս. (Պրպմ. ՟Ի՟Է. ՟Լ՟Թ։)
Այլեւ անհաւանելի եւս առաջիկայս։ Այլեւ անհաւանելի էր՝ եւ կուսին լռութեամբ խաղաղանալ. (Պիտ.։)