va. vn.

to disbelieve.

չ. ն.

եւ ԱՆՀԱՒԱՏԱՄ ԱՆՀԱՒԱՏԱՆԱՄ որ եւ ԱՆՀԱՒԱՏԵԼ, ԱՆՀԱՒԱՏ ԼԻՆԵԼ. այս ինքն չհաւատալ. թերահաւատել. դժուարիլ ի հաւատալ. չհաւտալ. ինանմամագ. ինանամամագ. ἁπιστέω, διαπιστέω, οὑ πιστεύω. non credo, incredulus sum.

Եւ ես անհաւատայի նմա. (Տոբ. ՟Բ. 22։)

Անհաւատալ դէպ լիցի, որ մշակութեան անփորձ է։ Եւ ոչ յաղագս այլոցն անհաւատասցէ ոք. (Նիւս. կազմ.։)

Մի՛ անհաւատասցուք մերում յարութեան։ Անհաւատասցեն, եւ կորիցեն. (Իգն.։)

Զոր ինչ լսէք զնորա պատմութիւնս, մի՛ անհաւատայք (կամ մի՛ անհաւատանայք), այլ սակաւ քան զարժանն լուեալ համարեցարո՛ւք. (Աթ. անտ.)

Անհաւատալն (կամ յանհաւատալն, յն. ոչ հաւատացեալ) զլեզուն կապեաց (ձայնն բարբառոյ), եւ յերեւելն՝ տայ հօրն զազատութիւնն. (Առ որս. ՟Ժ՟Գ։)

Ոչ ոք անհաւատանայ նմա, (կամ անհաւատանայր)։ Ի դէպ էր անհաւատանալ։ Թէ ոք հանդերձելոցն անհաւատանայ։ Մի՛ վասն զի ոչ տեսանես, անհաւատանաս. (Ոսկ. յհ.։)

Յորժամ տեսցես, մի՛ անհաւատասցիս. (Ածաբ. պասեք.։)

Մի՛ ոք անհաւատասցի, քանզի մեզէն իսկ ականատես եղաք. (Խոր. ՟Բ. 9։)

Որպէս յաւուրս Նոյի անհաւատացեալքն ջրհեղեղին. (Արշ. ՟Ի՟Թ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
—ամ, ացայ, ացի

Voix Active

Indicatif
Présent
ես անհաւատամ
դու անհաւատաս
նա անհաւատայ
մեք անհաւատամք
դուք անհաւատայք
նոքա անհաւատան
Imparfait
ես անհաւատայի
դու անհաւատայիր
նա անհաւատայր
մեք անհաւատայաք
դուք անհաւատայիք
նոքա անհաւատային
Aoriste
ես անհաւատացի
դու անհաւատացեր
նա անհաւատաց
մեք անհաւատացաք
դուք անհաւատացէք
նոքա անհաւատացին
Subjonctif
Présent
ես անհաւատայցեմ
դու անհաւատայցես
նա անհաւատայցէ
մեք անհաւատայցեմք
դուք անհաւատայցէք
նոքա անհաւատայցեն
Aoriste
ես անհաւատացից
դու անհաւատասցես
նա անհաւատասցէ
մեք անհաւատասցուք
դուք անհաւատասջիք
նոքա անհաւատասցեն
Formes d'impératif
Prohibitif
դու մի՛ անհաւատար
դուք մի՛ անհաւատայք
Impératif
դու անհաւատա՛
դուք անհաւատացէ՛ք
Exhortatif (thème du passé)
դու անհաւատասջի՛ր
դուք անհաւատասջի՛ք