s.

incredulity, infidelity, irreligion.

s.

Անհաւատ լինելն. պակասութիւն հաւատոց. թերահաւատութիւն. եւ ոչ լինելն հաւատարիմ առ Աստուած. հաւատքի պակասութիւն, չհաւտալն. իմանսըզլըգ. տինսիզլիք. ἁπιστία. incredulitas, diffidentia, perfidia.

Գողութիւն, նենգութիւն, ապականութիւն, անհաւատութիւն։ Ոչ արար անդ զօրութիւնս բազումս վասն անհաւատութեան նոցա։ Հաւատամ Տէր, օգնեա՛ անհաւատութեանս իմում։ Միթէ անհաւատութիւն նոցա զԱստուծոյ հաւա՞տսն խափանէր։ Յաւետեացն Աստուծոյ ոչ երկմտեաց անհաւատութեամբ։ Անհաւատութեամբն փշրեցան, եւ դու հաւատովք հաստատեցար. եւ այլն։

Հաւատ ծածկեալ կամ կեղծաւորեալ՝ ոչ է հեռի յանհաւատութենէ։ Ծածկեալն հաւատ՝ փոքր մի եւ հաւասար է անհաւատութեան. (Շ. թղթ.։)

Պակասիլն ի հաւատարմութենէ առ մարդիկ. անիրաւութիւն. անհաւատարմութիւն. խայընլըգ.

Իշխանին անհաւատարմութիւն է առ թագաւորն՝ եթէ յումեքէ կաշառս առեալ՝ զնա ի պատիւ եւ ի զինուորութիւն կարգէ. (Լմբ. պտրգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անհաւատութիւն անհաւատութիւնք
accusatif անհաւատութիւն անհաւատութիւնս
génitif անհաւատութեան անհաւատութեանց
locatif անհաւատութեան անհաւատութիւնս
datif անհաւատութեան անհաւատութեանց
ablatif անհաւատութենէ անհաւատութեանց
instrumental անհաւատութեամբ անհաւատութեամբք