adj.

not sentenced, not condemned.

adj.

ἁδίκαστος. non judicatus, indemnatus. Ոչ դատեալ, եւ ոչ դատելի. զերծ ի դատաստանէ. անպարտ. անմեղ. հիւքմ օլունմամըշ՝ օլունմայաճագ.

Դատաւորն անդատ որպէս դատապարտեալ ի դատաւորաց. (ՃՃ.։)

Որ կամիցի անդատ եւ անդատապարտ մնալ, մի՛ դատապարտեսցէ զեղբայրն իւր. (Յհ. գառն.։ եւ Ոսկիփոր.։)

Եթէ արտաքոյ քան զքաղաքն ապաստանի սպանցէ զնա, անդատ լիցի. (Եփր. ել.։)

Ապա թէ աստ անդատ կայցեմք մնայցեմք ի գործել զմեղսն, զիա՞րդ ոչ է պարտ երկնչել. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 3։)

Կամ ոչ քննեալ. անծանօթ. անյայտ.

Զի մի՛ եւ երեւելիդ նիւթականութիւն քումդ տեսութեան մտացդ դիտման անդատ եղիցի. (Նար. ԽԶ։ (Ի նոյն միտս մարթի բերիլ եւ որ ի ԿԱ։))

Ոչ քննօղ եւ ոչ դատօղ ըստ օրինի. անիրաւ. ատալէթսիզ, պիտատկէր.. ἁθέμιστος. injustus

Ի կիկղոպայց երկիրն՝ յանօրինաց, յանդատից հասաք. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)

Դատաւորն անդատ զդատաւորաց դատաւորն ի գերեզմանի թողու. (ՃՃ.։)

Զանդատ ատելութիւնսն։ Զանդատ քո ոգի մեծացուցանես, թէ փորձեա՛ զիս տէր. (Նար. ԽԵ. ԿԱ։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անդատապարտ

Աւանդատու, աց

Աւանդատուն

Հիւանդատես, աց

Voir tout