knowledge of God.
θεογνωσία cognitio dei Ատուածգիտութիւն. ծանօթութիւն ճշմարտին Ատուածոյ.
Զրկեալ էաք ի վեհագունին բնութեան ատուածածանօթութենէն. (Պրպմ. ձ։)
Աղքատացեալս ասէ զկողոպտեալ հոգիսն յատուածածանօթութենէն. (Կիւրղ. ղկ.։)
Տալ զգիտութիւն ատուածածանօթութեան. (Ագաթ.։ որպէս եւ Եղիշ. դտ.։ Մանդ. ՟Գ։ Անյաղթ բարձր.։ Սարկ. լուս.։ Խոսր.։ Իգն.։ Ճշ. հին.։)
Անատուած ատուածանօթութիւն. (Յհ. կթ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աստուածածանօթութիւն | աստուածածանօթութիւնք |
| accusatif | աստուածածանօթութիւն | աստուածածանօթութիւնս |
| génitif | աստուածածանօթութեան | աստուածածանօթութեանց |
| locatif | աստուածածանօթութեան | աստուածածանօթութիւնս |
| datif | աստուածածանօթութեան | աստուածածանօթութեանց |
| ablatif | աստուածածանօթութենէ | աստուածածանօթութեանց |
| instrumental | աստուածածանօթութեամբ | աստուածածանօթութեամբք |