knowledge of God, theodicy.
որ եւ ԱՍՏՈՒԱԾԱԾԱՆՕԹՈՒԹԻՒՆ. θεογνωσία dei cognitio Գիտութիւն Աստուծոյ. ծանօթութիւն ճշմարտին Աստուծոյ, եւ աստուածային իրաց.
Որքան ինչ ճառք աստուածգիտութեան են. (Դիոն. ածայ.։)
Զմոլորեալսն դարձուցանել յածգիտութիւն. (Յճխ. ՟Բ։)
Զդարձ աշխարհիս հայոց յանգիտութենէ կռապաշտութեան յաստուածգիտութեան ճշմարտութիւն. (Փարպ.։)
Որ զխորհուրդս փրկականս աստուածագիտութեան շնորհեցեր մեզ ի ձեռն քահանայապետին քո եւ վկային. (Շար.։)
Կուսական արեամբն զաստուածգիտութեան արբուցեալ զկաթն. (Խոր Հռիփս։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | աստուածգիտութիւն | աստուածգիտութիւնք |
| accusatif | աստուածգիտութիւն | աստուածգիտութիւնս |
| génitif | աստուածգիտութեան | աստուածգիտութեանց |
| locatif | աստուածգիտութեան | աստուածգիտութիւնս |
| datif | աստուածգիտութեան | աստուածգիտութեանց |
| ablatif | աստուածգիտութենէ | աստուածգիտութեանց |
| instrumental | աստուածգիտութեամբ | աստուածգիտութեամբք |