friend;
familiar, dear;
մտերիմ՝ անկեղծ՝ ճշմարիտ՝ անձնանուէր՝ սիրելի սուտ —, intimate, sincere, true, devoted, dear, false friend.
φίλος amicus Որ կամի զբարի ընկերին որպէս անձին, կամ ունի զբարի կամս առ այլ. ընտանի սիրելի. սիրական, սրտակից.
Խօսէր տէր ընդ Մովսիսի դէմ յանդիման, որպէս ոք՝ զի խօսիցի ընդ բարեկամի իւրում։ Ղազարոս բարեկամ մեր ննջեաց։ Դուք բարեկամք էք իմ։ Եղբայր քո, կամ բարեկամ հանգոյն անձին քո։ Լուեալ երից բարեկամացն զչարիսն ամենայն։ Բարեկամք իմ եւ մերձաւորք իմ։ Հեռի արարեր յինէն զբարեկամս իմ եւ զծանօթս իմ։ Եւ եղէն բարեկամք. քանզի յառաջ թշնամիք էին միմեանց. եւ այլն։
Բարեկամ Աստուծոյ Աբրահամ, բարեկամ Քրիստոսի Յովհաննէս. (Եփր. աւետար.։)
Թողեալ զօտարն եւ զթշնամին, սիրելոյն եւ բարեկամին բարկանաս. (Սարգ. յկ. ՟Դ։)
Բարեկամ կոչեմք զնմանն նմանւոյ ըստ առաքինութեանն. (Պղատ. օրին. ՟Ը։)
ԲԱՐԵԿԱՄ ԱՐՔԱՅԻ. որպէս Ներքին եւ առաջին խորհրդական եւ ընկեր թագաւորի. կոմս. ... յն. ἐταῖρος socius, sodalis, comes եւ ἁρχιεταῖρος, πρῶτος φίλος praecipuus կամ arachites amicus Ուստի նոյն է ասել՝
Քուսի արաքացի բարեկամ Դաւթի, կամ Քուսի առաջին բարեկամ արքայի. (տե՛ս ՟Բ. Թագ. ՟Ժ՟Ե. 37։ ՟Ժ՟Զ. 16. 17։ ՟Ա. Մնաց. ՟Ի՟Է. 33։)
Ի յն. երբեմն գրի ἁρχί , եւ երբեմն ἁραχί . եբր. ռկահ. Լծ. հյ. առաջին.։
ԲԱՐԵԿԱՄ. լայնաբար, Սիրօղ. ընտել. եւ Մտերիմ.
Զյոպոպ եւ զշիղջ գիշերոյ համարիմ բարեկամ գոլ զնոսա, եւ խնդալ ի խաւարի. (Մէկն. Ղեւտ.։)
Այս իսկ է, զոր ասեն, իբրու՝ բարեկամ անձին իւրում բնութեամբ ամենայն մարդ իսկ է. (Պղատ. օրին. ՟Է։)
Քաղաքն ազատ գոլ պարտ է, եւ խոհեմական, եւ ինքեան բարեկամ. յն. φίλη amica (Պղատ. օրին. ՟Գ։)
ԲԱՐԵԿԱՄՔ. Որոյ կամքն է բարի եւ բարեսէր, փո՛յթ առ բարին, կամ Հայեցօղ զբարի.
Հայելով Յիսուս ի բարեկամսն, եւ ըստ բարի ցանկութեան նոցա տայ զպարգեւսն. (Մաշկ.։)