friendship, familiarity, attachment;
սերտ —, intimacy;
անկեղծ —, cordiality.
φιλία amicitia Փոխադարձ սիրելութիւն երկուց կամ բազմաց. բարեկամն լինել. սերտ ընտանութիւն. եւ Դաշնաւորութիւն.
Պահել զհաւատ բարեկամութեան առ մեզ։ Նորոգել զբարեկամութիւն։ Որ ծածկէ զյանցանս, խնդրէ զբարեկամութիւն. իսկ որ ատեայ զծածկելն, քակէ զբարեկամս եւ զընտանիս։ Որով՝ որք վարեցանն, առ Աստուած առաքեցին զբարեկամութիւն։ Եւ ի բարեկամութեան նորա՝ վայելչութիւն բարեաց. եւ այլն։
Զայսպիսի շահ օգտի՝ որ ի բարեկամութենէն լինի, տեսանելով. (Խոր. ՟Ա. 27։)
Ընդելական բարեկամութեամբ ի զբօսանս որսոց, ի խաղս. (Փարպ.։)
Զթշնամութիւն քո լաւ համարիմ քան զբարեկամութիւն. (Ճ. ՟Բ.։)
Որոյ ի կամակորութենէ ախորժելի եղեւ՝ բանսարկուին գալ ի բարեկամութիւն. (Յհ. իմ.։)
Ամենայն ազգ մեղաց՝ վասն յոյժ անձին իւրոյ բարեկամութեանն լինիցին. զի կուրացեալ իցէ առ սիրեցեալն սիրողն. (Պղատ. օրին. ՟Է։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բարեկամութիւն | բարեկամութիւնք |
| accusatif | բարեկամութիւն | բարեկամութիւնս |
| génitif | բարեկամութեան | բարեկամութեանց |
| locatif | բարեկամութեան | բարեկամութիւնս |
| datif | բարեկամութեան | բարեկամութեանց |
| ablatif | բարեկամութենէ | բարեկամութեանց |
| instrumental | բարեկամութեամբ | բարեկամութեամբք |