adj.

without mark, without sign, without character;
ignoble, unknown, obscure;
— վարել կեանս, to leave retired.

adj.

ἅσημος, ἁσήμαντος. cuisignum, seu nota nonest impressa, nonsignatus. Ուր չկայցէ կամ չլինիցի նշան, կամ նիշ ինչ որոշիչ, եւ կամ դրոշմ գծեալ որոշելի. նիշանսըզ.

Լինէր աննշանն լաբանու. (Ծն. ՟Լ. 42։)

Աննշան էր վայրն. (Վրք. հց. ՟Բ։)

Զարծաթ, զոսկի, եթէ աննշան, եւ եթէ նշանաւոր բաժակաց. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)

Աննշան առ տիպս է անտեղի տալին (այսինքն կարծրն). (Նիւս. կազմ.։)

իբր Աննշանաւոր. ἅσημος, ἁπαρασήμαντος, εὑτελής. non insignis, ignobilis, vilis. Ոչ երեւելի. անծանօթ. ոչ հռչակաւոր. չհանդիսացեալ. անշուք.

Ոչ աննշան քաղաքի քաղաքացի։ Մի՛ թողցեն աննշան զօրն զայն. (Գծ. ՟Ի՟Ա. 39։ ՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Ե. 36։)

Ճանաչելով զաննշան խոտանն, եւ զփորձ ընտիր. (Փիլ. նխ. ՟բ.։)

Աննշան եւ աղքատ ոք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 17։)

Զաննշանից եւ զվատ արանց։

Ոչ ի փոքունց եւ յաննշանից. (Խոր. ՟Ա. 4։ ՟Բ. 77։)

Յաննշանից ոմանց։ Բաց ի սակաւուց ոմանց, եւ յաննշանից. (Շ. թղթ.։)

Ոչ նշանակեալ. չազդեալ. անյայտ.

Գոն զօրութեան անուանք եւ մեզ իսկ աննշանք եւ անծանօթ. (Ոսկ. եփես.։)

Ոչ նշանակօղ ինչ. խառնաձայն. որ եւ ԱՆՆՇԱՆԱԿ, ԱՆՆՇԱՆԱԿԱՆ. ἁσήμαντος. incertus.

Զառաւելութիւն ձայնի զօրացն աննշան հնչման ծովու նմանեցուցանէ. (Մխ. երեմ.։)

Աննշան գոչումն են ձայնք նոցա (անասնոց)։ Աննշանս խօսին (հերձուածօղք). (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Դ։)