adj.

not evident, not manifest, obscure, hidden, secret;
apocryphal.

adj.

ἅδηλος. non manifestus, occultus, obscurus, nonnnotus. Որ չէ յայտ կամ յայտնի. անգիտելի. անծանօթ. ծածուկ. գաղտնի. մթին. անհաւաստի. անստոյգ. պէլիրսիզ, նամալիւմ, սըրր, կիզլի.

Մուտ անյայտ։ Իբրեւ զգերեզմանս անյայտս։ Զանյայտս եւ զծածկեալս. (Դան. ՟Ժ՟Դ. 12։ Ղկ. ՟Ժ՟Ա. 44։ Սղ. ՟Ժ. 8։)

Զանյայտ իրս վիշապաց. (Խոր.։)

Զանյայտն ի բազմաց. (Պիտ.։)

Յայտնիչ անյայտից խորհրդոց։ Ախտից անյայտից եւ յայտնի եղելոց. (Շ. թղթ. եւ Շ. ատ.։)

Խոցուածս անյայտս։ Զպահեստ անյայտիցն արտաքս հանի. (Նար. ՟Ի՟Ա. ՟Կ՟Ե։)

Մարդիկ յայտնեացն են գիտակ, իսկ աստուած եւ անյայտիցն յայտնապէս տեսանօղ։ Անյայտիցն հաւաստի հաւատ յայտնիքս։ Փոխանակ անյայտ բարեաց զյայտնիս յանձն առնուլ չարիս. (Փիլ.։)

Ի քոյն յուսալով բարիս, որ անյայտ է թէ առից. (Խոր.։)

Զկարճ կեանս անյայտ կենցաղոյս։ Զելս անյայտ իրացդ. (Փարպ.։)

Անյայտ է օր վախճանին, աներեւոյթ են ելք յաշխարհէս. (Եփր. խոստով.։)

Անյայտ ձայնս արձակէր. (Ճ. ՟Ա.։)

Մերթ՝ իբր Աներեւոյթ. ἁφανής. non apparens, e medio sublatus

Իբրեւ զմառախուղ ցօղոյ եղեւ անյայտ. (Յոբ. ՟Ժ՟Դ. 19։)

Քան զփոշի զոր տարաւ մրրիկ, առաւել անյայտ եղեն. (Սարգ. յկ. ՟Բ։)

Անջրպետելով ի միմեանց զբանակեալսն, եւ անյայտ յիրերաց առնելով. (Պիտ.։)

adv.

ԱՆՅԱՅՏ, ԱՆՅԱՅՏՍ. մ. Անյայտ ելիւք.

Անյայտս լողամք ընդ ծով կենցաղոյս. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Բ։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անյայտագոյն

Անյայտեմ, եցի

Անյայտիմ, եցայ

Անյայտնութիւն, ութեան

Անյայտութիւն, ութեան

Voir tout