element, elementary substance or matter;
տարերք, elements;
rudiments;
տարերք կենաց, the elements of life;
ըստ տարերց աշխարհի, according to the worldly maxims.
cf. ՏԱՌ։ στοιχεῖον elementum, principium. Գլխաւոր նիւթ եւ հիւթ՝ որպէս սկիզբն եւ մասն բաղկացուցիչ զգալի մարմնոց. մաաւանդ հող, ջուր, օդ, հուր եւ բաղկացեալն ի նոցունց նիւթական իրք. բնութիւն ինչ. իսկութիւն. մարմին.
Ըստ մարդկան աւանդութեան, եւ ըստ տարերց (այսինքն սկզբանց) աշխարհիս։ Մինչ տղայքն էաք, ընդ տարերք աշխարհիս ի ծառայութեան կայաք։ Զիա՞րդ դառնայք միւսանգամ ի տարերս տկարս եւ յաղքատս.եւ այլն։
Տարր է իմաստութեան երկիւղ տեառն. (Բրս. թղթ.։)
Մարդոյ մարմին ի չորից տարերց խառնեալ է, ի խոնաւութենէ, ի ցամաքութենէ, ի ցրտութենէ, եւ ի ջերմութենէ. (Եզնիկ.։)
Տարր կոչէ՝ որ ի չորից ունին զգոյութիւնս. յայսոցիւ չորից տարերց տարերք մարմնոցն. (Շ. բարձր.։)
Տարր մրգոյն։ Արեգական տարրն։ Տարրն երկնի։ Տարերն լուսնի։ Ըստ տարերց բարձր լերանց. (Եզնիկ.։ Շ. բարձր.։ Ագաթ.։ Լմբ. էր ընդ եղբ.։ Վեցօր.։ Շիր.։ Խոր.։)
Մեղուն ինքն նուազ է ի իարրին, եւ փառաւորեալ ի վաստակս. (Համամ առակ.։)
Տարր ժամանակիս։ Տարր գոյից կամ արարածոց։ Տարր արկածից։ Ի փոքուէ տարրէ. (Նար.։)
Ոչ եթէ ի տարրն հայի կամ ի նիւթն՝ աննիւթ բնութիւնն, այլ ի հոգին եւ ի սէրն՝ որով տարրնլ ընծայի։ յայլ իմն էուեւիւն յեղաշրջին կցորդակից տարերաւն. (Լմբ. ատ. եւ Լմբ. պտրգ.։)
Կրօղ զտարրաստուածեղէն (այսինքն խաչն զմարմին աստուածորդւոյն), զայն որ մեռաւ մեզ փոխարէն. (Շ. ոտ. բարձր.։)
Տարից ի միասին ածելոց։ Միւսն իսկ ի տարրիցն։ Զերկաքանչիւրից տարրիցն պատճառելով զբաղկացութիւն. (Պղատ. տիմ.։)
Նախեղակ վեհից իմանալեացըն խումբ՝ ստորակաց տարրիցը քառիւք. (Շ. տաղ.։ Գոյիցս տածիչ՝ տարրից ու անտարրից սուրբ հոգիդ. Տաղ յհ. եղբ. հեթմ.։)
Ի տածումն օգտաբեր տարրոյս յորդորամիտք. (Պիտ.։)
Չորից տարեարցս։ Երից տարեարցդ։ Տարեարքս չորս են. (Վրդն. ծն.։)
ՏԱՐՐ. իբր Տառ, մասնիկ. յօդ ըստ քերականաց. աթր. աթութայք.
Յասորի լեզու ասէ, ի սկզբանէ արար աստուած զյաթն երկինս, եւ զյաթն երկիր. յաթն ասելով՝ որ է տարր (եզակի), իբրեւ զմիոջէ տարերէ միոյ երկնի յայտ առնէ թարգմանութիւնն. (Եզնիկ.։)