Անօսրագոյն

adj.

λεπτώτερος, λεπτώτατος, tenuior, tenuissimus, ἀραιότερος, rarior, ἑπαφρότατος, levissimus. Առաւել կամ կարի անօսր (ըստ ամենայն առման).

Ի թեթեւ նիւթոյն, եւ յանօսրագոյն օդոյ. (Փիլ. այլաբ.։)

Գոլորշիք անօսրագոյն, եւ ամենեւին անտես. (Արիստ. աշխարհ։)

Մառախուղ է քան զօդ թանձրագոյն, եւ քան զամպ անօսրագոյն. (անդ։)

Ի ջրոյ սկսանի, որ անօսրագոյն է քան զերկիր, եւ թանձրագոյն քան զհողմ։ Յօդոյն վայելեն զանօսրագոյն։ (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 23։ ՟Բ. 16։)

Անօսրագոյն քան զճառեալսն է (հողմ), եւ մօտ յանմարմին. (Կիւրղ. ծն.։)

Անօսրագոյն տարր ապաւոյ. (Լմբ. պտրգ.։)

Նուրբ ձայնիւ վարեսցի իբրեւ անօսրագոյն հաւու. (Ածաբ. ժղ.։)

Ծանուցեալ թէ որքան է քոյդ անօսրագոյն խորհուրդ քան զնորայն։ Անօսրագունիւքն (այսինքն գաղտնագոյն մեղօք) խրատեն յանցանել. (Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. սղ.։)

Իբր Տկարագոյն.

Քան զսարդի ոստայն անօսրագոյն եւ կնատագոյն։ Գութն ընդ բազումս բաժանեալ անօսրագոյն տկարացեալ առ մի մի ի նոցանէ անօսրացեալ հասանէ. (Ոսկ. մ. ՟Թ. 9։ եւ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։)

adv.

Դուն ուրեք. փեք սեյրէկ. σπανιάκις, rarius.

Այս անօսրագոյն իմն երեւի, եւ այն յաճախագոյն. (Ոսկ. ես.։)