to make a god of any thing, to deify, to admit into the number of gods, to idolize.
θεόω deifico Աստուած առնել կամ կացուցանել. տալ աստուածանալ հոգեւորապէս. աստուածանման գործել. սրբել.
Աստուածային հաղորդութիւն աստուածացուցանելով զամենեսին՝ որք ի նայն յարձակին. (Դիոն. եկեղ. ։)
Հաւատովք որդիս ըստ շնորհաց աստուածացոյց ... որ եւ զիս աստուածացուսցէ. ըստ այսմ օրինակի սուրբքն Աստուած, այլ ոչ ըստ անզուգական արարչութեան. (Եղիշ. մկրտ.։)
Ես աստուածացուցի զձեզ, մարմնովս իմով ընդ Աստուած խառնեցի։ Յետ քո աստուածացուցանելոյ շնորհիդ. (Լմբ. սղ.։)
Աստուած մեր ի սկզբանէ աստուածացուցանել կամեցաւ զմարդն ի ձեռն պատուիրանին պահպանութեան. եւ իւրով մարմնանալովն եւ մկրտութեամբն աստուածացոյց զմարդն. (Լաստ. ըթիերց։)
Եւ Միաւորե բանին զմարմին ընդ աստուածութեան իւրում, կամ անձնաւորել զմարդթութիւն զոյգ ընդ աստուածութեան.
Եկեալ Աստուած հանդերձ առեցելովն, յորոց մինն աստուածահանդերձ առեցելովն, յորոց մինն աստուածացոյց, եւ միւսն աստուածածացաւ. (Ածաբ. ծն.։)
Միացուցանէ ընդ ինքեան զմարդկային բնութիւնս՝ աստուածացուցանելով զնա. (Շ. թղթ.։)
Էառ բանն զդատապարտեալ բնութիւնս եւ իւրացոյց, եւ աստուածացոյց. (Սարգ. յկ. ՟Դ։)
Եւ ի սուրբ խորհրդեան Փոխարկել Քրիստոսի զհացն՝ մարմին իւր աստուածային.
Զմարմինս աստուածացոյց, երկրային տարրն աստուածացաւ. (Լմբ. պտրգ.։)
ԱՍՏՈՒԱԾԱՑՈՒՑԱՆԵԼ. ἑνθεόω, ἁποθέω reforo in deos, vel inter deos Հեթանոսաբար՝ է Դասել զոք կամ զարարածս ընդ չաստուածս, որպէս եւ պաշտել զախտս։
Գայիոս զանձն աստուածացոյց. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Մի՛ զլուսաւորս այսուհետեւ աստուածացուսցեն. (Կոչ. ՟Ժ՟Ե։)
Աստուածացուցին ոմանք զչորս սկզբունս, զերկիր եւ զջուր եւզօդ եւ զհուր։ Ինքնասէրք զիւրաքանչիւր ոք ի զգայութեանցն աստուածացուցին. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. բագն.։)
Առին պատճառք զհիւղեայն աստուածացուցեալ պաշտեցին ասորիք. (Խոր. ՟Ա 13։)
Զոր կամի՝ աստուածացուցանէ. (Եղիշ. ՟Ը։)
Զպիտանիս ի տարերաց աստուածացուցին. (Յհ. իմ. պաւլ.։)
Ցանկութեամբ աստուածասիրութեան զամենայն նիւթս աստուածացուցին. (Լմբ. սղ.։)
Ո՞վ ոք ոչ աստուածացոյց զորովայնն. (Սարգ. յկ. ՟Գ։)
| Présent | |
|---|---|
| ես | աստուածացուցանեմ |
| դու | աստուածացուցանես |
| նա | աստուածացուցանէ |
| մեք | աստուածացուցանեմք |
| դուք | աստուածացուցանէք |
| նոքա | աստուածացուցանեն |
| Imparfait | |
|---|---|
| ես | աստուածացուցանեի |
| դու | աստուածացուցանեիր |
| նա | աստուածացուցանէր |
| մեք | աստուածացուցանեաք |
| դուք | աստուածացուցանեիք |
| նոքա | աստուածացուցանեին |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | աստուածացուցի |
| դու | աստուածացուցեր |
| նա | աստուածացոյց |
| մեք | աստուածացուցաք |
| դուք | աստուածացուցէք |
| նոքա | աստուածացուցին |
| Présent | |
|---|---|
| ես | աստուածացուցանիցեմ |
| դու | աստուածացուցանիցես |
| նա | աստուածացուցանիցէ |
| մեք | աստուածացուցանիցեմք |
| դուք | աստուածացուցանիցէք |
| նոքա | աստուածացուցանիցեն |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | աստուածացուցից |
| դու | աստուածացուսցես |
| նա | աստուածացուսցէ |
| մեք | աստուածացուսցուք |
| դուք | աստուածացուսցջիք |
| նոքա | աստուածացուսցեն |
| Prohibitif | |
|---|---|
| դու | մի՛ աստուածացուցաներ |
| դուք | մի՛ աստուածացուցանէք |
| Impératif | |
|---|---|
| դու | աստուածացո՛ |
| դուք | աստուածացուցէ՛ք |
| Exhortatif (thème du présent) | |
|---|---|
| դու | աստուածացուցանիջիր |
| դուք | աստուածացուցանիջիք |
| Exhortatif (thème du passé) | |
|---|---|
| դու | աստուածացուսջի՛ր |
| դուք | աստուածացուսջի՛ք |