that befits, becomes God.
θεοπρεπής deum decens Վայելուչ կամ վայելչական Աստուծոյ. որ ինչ աստուծոյ վայե՛լ է, եթէ՛ ի կողմանէ իւրմէ, եւ եթէ ի կողմանէ մերմէ.
Այսպիսեօք անուամբք ճշմարտապէս աստուածավայելչիւք. (Պրպմ. ՟Ժ՟Գ։)
Աստուածավայելուչ փառք, վարդապետութիւն, կամ տեսութիւն, կամ գեղեցկութիւն. (Խոր. հռիփս.։ Մագ. ՟Խ՟Գ. ՟Հ՟Բ։ Դիոն. երկն.։)
Յաստուածավայելուչ կրիցն ոչ անկանէր. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ը։)
Զաստուածավայելուչսն թէ զիա՛րդ են, չկարեմք իմանալ. (Խոսր.։)
Երգս աստոածավեյելուչս. (Պիտ.։)
Առանց արժանաւոր եւ աստուածավայելուչ զգուշութեան մերձենալով (ի մարմինն Քրիստոսի). (Սարկ. քհ.։)
Ածավայելուչ համարեսցի ըզգործսն։ Ո՛վ աստուածավայելուչ օրինակի (Աբրահամու) յարժանաւորութիւն եւ ի մարդասիրութիւն. (Փիլ. լին.։)