adj. adv.

συνεστραμμένοι, πανεθνεί եւ այլն. Համագունդ. համախումբ. միահամուռ. ամենեքին առ հասարակ. միաբան.

Միագունդ գնալ, կամ անցանել, խաղալ, դիմել, երթալ, ժողովիլ. (՟Ա. Մակ. ՟Ժ՟Բ. 50։ Իմ. ՟Ժ՟Թ. 8։ Վեցօր. ՟Է։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։ Տէր Իսրայէլ. հոկտ. ՟Ե.։ Եփր. թագ.։)

Ի սկզբանն տուան նոքա միագունդ (այսինքն ամենայն իսրայէլ) ընդ իշխանութեամբ սաւուղի. (Լմբ. ովս.։)

Պատրաստեալք միագունդ կայցեն մինչեւ ցառաւօտ. (՟Ա. Մակ. ՟Ժ՟Բ. 27։)

Գալ միագունդ միահամուռ ի մարտ պատերազմի. (Եփր. յես.։)

ՄԻԱԳՈՒՆԴ. Որ իցէ ի մի եւ ի նոյն գնդէ. դասակից.

Քառասուն վկայքս միագունդ զօրականք. (Սիսիան.։)

Զի իցեն միակամեալք միագունդք ի գունդս հրեշտակացն. (Ագաթ.։)

ՄԻԱԳՈՒՆԴ. որպէս Միագունտ. միաձոյլ իբրեւ զմի գունտ կամ զգնդակ.

Միատարր եմ միագունդ՝ համանըման. (Շ. իմ. եղանակ.։)